„Gospodarka, głupcze!” a może „Tutoring, głupcze!”

W 1992 r. jeden z kandydatów na Prezydenta USA powiedział „The economy, stupid!”, co miało znaczyć, że to gospodarka jest jedną z najważniejszych kwestii w kampanii wyborczych. (https://politicaldictionary.com, 2025) Ja dziś parafrazuję tamte słowa, dostosowując je do potrzeb dydaktyki akademickiej, i powiem „The tutiring, stupid!”. Dlaczego tutoring? Już spieszę z wyjaśnieniem.

Tutoring jest niezwykle ważny w XXI wieku, szczególnie w dobie dynamicznego rozwoju sztucznej inteligencji, powszechnego dostępu do internetu i oferty kursów online. Mimo że technologia dostarcza łatwo dostępnych materiałów edukacyjnych i zautomatyzowanych systemów wsparcia, to tutoring wciąż (a może znów?!) pełni niezastąpioną rolę, oferując spersonalizowaną opiekę edukacyjną, która uwzględnia indywidualne potrzeby i zasoby ucznia lub studenta.

Po pierwsze, tutoring wpisuje się w założenia tzw. edukacji 4.0, która koncentruje się na kształceniu kompetencji przyszłości takich jak kreatywność, krytyczne myślenie, kooperacja i komunikacja. (Clapa, 2023) W przeciwieństwie do tradycyjnego modelu transmisyjnego, tutoring realizuje edukację zindywidualizowaną i opartą na relacji mistrz–uczeń, która pozwala na pełne rozwijanie potencjału uczącego się. Psychologia humanistyczna, będąca fundamentem tutorskiego podejścia, podkreśla znaczenie indywidualności, potrzeb i celów studenta, a także budowanie poczucia bezpieczeństwa i zaufania. To sprzyja samodzielnemu, kreatywnemu uczeniu się, które jest kluczowe w stymulującym, acz nieprzewidywalnym świecie cyfrowym (Wach, Furmańczyk, 2024).

Po drugie, tutoring odpowiada na wyzwania dzisiejszych studentów, którzy często są mniej samodzielni, zagubieni, z obniżonym poczuciem własnej wartości i potrzebują wsparcia emocjonalnego oraz rozwojowego. Ludzie młodzi coraz częściej szukają nie tylko wiedzy, która jest dzisiaj łatwo dostępna, ale przede wszystkim nauczyciela, który potrafi ich motywować, inspirować i przekazywać umiejętności krytycznego podejścia do informacji. (Wojciechowska, 2024) Tutor nie ocenia i nie narzuca gotowych odpowiedzi, ale pomaga w refleksji, poszukiwaniu indywidualnej drogi rozwoju oraz budowaniu tożsamości uczącego się. Tutoring zmienia również relacje między nauczycielem a studentem, czyniąc z nich bardziej otwarte, partnerskie i pełne wzajemnej odpowiedzialności (Wach, Furmańczyk, 2024).

Po trzecie, proces tutoringu jest korzystny nie tylko dla studentów, ale i dla samych nauczycieli. Prowadzenie tutoriali sprzyja refleksji nad własnymi umiejętnościami dydaktycznymi, rozwija kompetencje komunikacyjne oraz buduje świadomość zawodową. Wielu nauczycieli po wdrożeniu tutoringu odczuwa zwiększoną satysfakcję z pracy, a także lepiej radzi sobie z wyzwaniami takimi jak wypalenie zawodowe. Ponadto, tutoring sprzyja kształtowaniu społeczności wzajemnego wsparcia wśród nauczycieli i zwiększa poczucie przynależności do grupy praktyków (Wach, Furmańczyk, 2024).

Wreszcie, wdrożenie tutoringu na poziomie uczelni wyższych wpływa także na organizację samej instytucji edukacyjnej. Tworzenie kultury uczenia się, a nie tylko nauczania, pozwala budować przewagę konkurencyjną uczelni, która staje się środowiskiem sprzyjającym rozwojowi studentów i nauczycieli. Tutoring przyczynia się do poprawy jakości kształcenia i wzmacnia reputację uczelni jako miejsca, gdzie jednostka jest zauważana i traktowana indywidualnie (Ratajczak, 2016).

Podsumowując, tutoring w dobie sztucznej inteligencji, internetu i kursów online pozostaje kluczową formą edukacji spersonalizowanej, która łączy nowoczesne technologie z relacją humanistyczną, umożliwiając skuteczne, holistyczne wsparcie rozwoju uczących się. To nie tylko metoda nauczania, ale także sposób budowania kompetencji przyszłości, wzmacniania motywacji i samoświadomości oraz tworzenia kultury uczenia się na uczelni i poza nią.

A Ty jak widzisz obecne przyszłość tutoringu? Będzie się rozwijał? Czy może to tylko krótkotrwała moda? Podziel się z nami przemyśleniami i doświadczeniami w komentarzach – razem możemy inspirującą rozmowę na temat roli tutoringu w procesie edukacji.

Źródła i inspiracje do lektury:

Clapa, M. (2023). Edukacja 4.0 – budowanie świadomego społeczeństwa. Biblioteka Cyfrowa Politechniki Wrocławskiej

Ratajczak, S., (2016) Tutoring akademicki – korzyści dla studenta, nauczyciela i uczelni. Kultura i Edukacja nr 3 (113), s. 154–171

Wach A., Furmańczyk J. (2024). Tutoring akademicki wobec założeń edukacji 4.0. W kierunku podejścia spersonalizowanego i budowania kultury uczenia się na uniwersytecie. e-mentor, 3(105), 60-67.

Wojciechowska J. (2024) Zmieniające się potrzeby studentów  a ocenianie efektów uczenia się.  Wybrane aspekty perspektywy psychologicznej, Diagnozowanie potrzeb edukacyjnych uczniów, studentów i nauczycieli, XXX Konferencja Diagnostyki Edukacyjnej, 2024

https://politicaldictionary.com/words/its-the-economy-stupid/